Zondag 16 juni

We zitten inmiddels weer in Toronto bij Ingrid thuis. Het is 10.00 uur. We hebben er al bijna een dag op zitten. We zijn vannacht om 2.30 uur opgestaan vanwege onze vroege vlucht vanuit Québec. Ingrid stond om 7.15 uur op het vliegveld klaar om ons op te halen. Waar we in Québec de afgelopen dagen hebben genoten van een stralende zon, landden we vanochtend in de regen. Gelukkig hebben we Ingrid en ma om het weerbericht op de I-pad in de gaten te houden. Als we de dames mogen geloven, klaart het aan het eind van de ochtend op. Ondertussen worden we rustig wakker met behulp van espresso en thee en kletsen we gezellig bij.
Ma is samen met Ingrid naar de supermarkt. Pa heeft zware ogen gekregen van het lezen en heeft zich zojuist van de woonkamer naar de slaapkamer verplaatst. Marina zit naast mij op de bank te lezen en ik begin aan het volgende deel van ons reisdagboek. Ik loop nog wat achter. Ik heb twee verhalen klaar staan voor publicatie en ik heb nog één dag op te schrijven. De dag van gisteren.

Zaterdag hebben we geen wekker gezet. De vrijdagavond heeft zijn sporen achter gelaten. We zijn dan ook pas om 8.00 uur wakker. Zelfs pa en ma. Pa en ma hebben trouwens nog nooit zo veel en zo lang geslapen als tijdens deze vakantie. Marina en ik matten ze af met het vele lopen en het vele reizen. Maar ze houden zich prima staande!
We doen vandaag wederom een dagje Québec, de oude stad. We wandelen via Terasse Dufferin naar de citadel. Vanaf de citadel lopen we via de stadsmuur naar de andere kant van haute-ville. De dag bestaat voornamelijk uit sfeer snuiven, slenteren en eten en drinken. Omdat er donderdag dienst was in de Basilique-Cathédrale Notre-Dame-de-Québec lopen we vandaag nog even binnen. De kerk heeft een gouden altaar en drie indrukwekkende Casavantorgels en is voor veel Québécois een symbool van de Frans-Canadese aanwezigheid in Noord-Amerika. De kerk werd in 1759 tijdens de Engelse belegering gebombardeerd en brandde meerdere malen af. Maar iedere keer werd hij nog mooier herbouwd. In de crypte hebben 900 prominente Québécois hun laatste rustplaats gevonden, onder wie Francois de Laval, de eerste bisschop van Québec. Laval is, samen met twee anderen, achterin de kerk ook vereeuwigd in een carnavalspop. We hebben ons rot gelachen bij het aanzien hiervan.
In de stad vindt vandaag de wielerronde La tour de Beauce plaats. Terwijl wij genieten van de gezellige drukte, moedigen we de renners aan. Het is een prachtige setting om een rondje in te fietsen, lijkt mij zo. Wanneer we de winkeltjes voor de allerlaatste maal hebben bekeken, wandelen we weer naar ons appartement. Daar belanden we voor de derde op rij op het dakterras met een drankje in de zon. We maken vanavond de restjes op en gaan vroeg naar bed. De wekker gaat vannacht om 2.30 uur. Het laatste gedeelte van de reis staat op het punt te beginnen.