Yogyakarta: veel, heel veel mensen!
16 September 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Yogyakarta is groot, vies en voorzien van veel, heel veel mensen. Heel Yogyakarta? Nee, er is één heel klein dorpje, sorry, nee: het is betrekkelijk eenvoudig om snel buiten de stad te komen en op het Javaanse platteland te geraken. Dat is zowel prettig als "veilig". Volgens de ons ter beschikking staande boekjes rijdt het verkeer in Indonesie links. De praktijk in de stad is wat flexibeler: "links" lijkt een suggestie, maar zeker geen dwingende regel. Waar ruimte is kun je rijden en als er geen ruimte is dwing je dat kennelijk af. Vergeleken met de stad (> 3 miljoen inwoners, best wat dus) is het platteland dan een verademing. En nu we dat woord gebruiken lijkt het bijna een taalgrap: als het platteland een verademing is, dan is de stad een vergassing. Klinkt negatief, maar zo is het niet bedoeld. Ook in de stad zelf zijn prachtige plekjes, waarbij het contrast tussen vies, smerig, arm en mooi, kleurrijk en "well to do" van de ene op de andere meter kan opdoemen.
Eén van de hoogtepunten van ons verblijf in Yogyakarta is toch wel het bezoek aan de Borobudur. Een fantastisch mooi tempelcomplex, eigenlijk een grote Boeddhistische stupa, met prachtige beeldhouwwerken. Sommige daarvan zouden naar de huidige maatstaven als pornografisch kunnen worden aangemerkt, maar de verfijndheid van de beelden en beeldjes maakt dat die gedachte eigenlijk snel verdwijnt. Onvermijdelijk toeristisch, maar het complex is zo groot dat je je toch geen Japanner voelt.
De Borobudur is niet het enige interessante heiligdom. Het hindoeisme gaat prat op het complex van Prambanan (inmiddels kennelijk een World Heritage Site, als we de bordjes moeten geloven). Leuk om de verschillen te zien. Boeddhisme of Hindoeisme: hun heilige huisjes zijn een stuk minder saai dan de gemiddelde kerk in Nederland.
Ons werd gesuggereerd eens gebruik te maken van een fietstaxi om ons door de stad te verplaatsen. Zo'n becak is een soort van koetsje, met in plaats van een pony een magere Indonesische jongeman op een fiets als trekker. Romantisch idee, leuk in de eerste paar honderd meter, maar al snel voelen we ons schuldig dat hij onze kilo's voortbeweegt op de niet altijd waterpas liggende wegen. Schuldgevoel maar afgekocht met een stapeltjes rupia's, waarvan we het idee hebben dat de oudpapierwaarde per biljetje ongeveer overeenkomt met de koopkracht daarvan ...
Mooie dagen geweest in Yogyakarta, prettig verblijf, maar op naar de volgende fase van het avontuur: Solo en Malang, gevolgd door de Bromo-vulkaan. Vervoer per auto, niet per becak! Keep all of you posted en trouwens: al weer bedankt voor de leuke reacties!
Eén van de hoogtepunten van ons verblijf in Yogyakarta is toch wel het bezoek aan de Borobudur. Een fantastisch mooi tempelcomplex, eigenlijk een grote Boeddhistische stupa, met prachtige beeldhouwwerken. Sommige daarvan zouden naar de huidige maatstaven als pornografisch kunnen worden aangemerkt, maar de verfijndheid van de beelden en beeldjes maakt dat die gedachte eigenlijk snel verdwijnt. Onvermijdelijk toeristisch, maar het complex is zo groot dat je je toch geen Japanner voelt.
De Borobudur is niet het enige interessante heiligdom. Het hindoeisme gaat prat op het complex van Prambanan (inmiddels kennelijk een World Heritage Site, als we de bordjes moeten geloven). Leuk om de verschillen te zien. Boeddhisme of Hindoeisme: hun heilige huisjes zijn een stuk minder saai dan de gemiddelde kerk in Nederland.
Ons werd gesuggereerd eens gebruik te maken van een fietstaxi om ons door de stad te verplaatsen. Zo'n becak is een soort van koetsje, met in plaats van een pony een magere Indonesische jongeman op een fiets als trekker. Romantisch idee, leuk in de eerste paar honderd meter, maar al snel voelen we ons schuldig dat hij onze kilo's voortbeweegt op de niet altijd waterpas liggende wegen. Schuldgevoel maar afgekocht met een stapeltjes rupia's, waarvan we het idee hebben dat de oudpapierwaarde per biljetje ongeveer overeenkomt met de koopkracht daarvan ...
Mooie dagen geweest in Yogyakarta, prettig verblijf, maar op naar de volgende fase van het avontuur: Solo en Malang, gevolgd door de Bromo-vulkaan. Vervoer per auto, niet per becak! Keep all of you posted en trouwens: al weer bedankt voor de leuke reacties!
-
18 September 2014 - 17:24
Raymond:
Leuk stukje weer! Hele belevenis zo te lezen... Ik wacht met spanning op een verslag van jullie vulkaanbezoek... Veel plezier nog! Xx -
19 September 2014 - 19:51
Marja :
Weer een heel leuk verhaal. Ga zo op internet kijken waar jullie de volgende 2 nachten logeren. Wij houden dat wel bij hoor!!
Liefs van ons.xxx -
19 September 2014 - 20:40
Von:
Ik ben nu de 3e die zegt dat het een leuk stukje is.... Maar het is ook echt zo! Super om op deze manier een heel klein beetje mee te mogen genieten van jullie vakantie.
Hebben jullie dinsdag nog een drankje genomen op de verjaardag van Marja?
Nog gefeliciteerd!
Ik ga nu heel burgerlijk naar The Voice of Holland kijken ;)
Kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes en lekker genieten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
