Dag 5 Warschau - Vilnius

“O Litouwen, mijn land, u bent als een goede gezondheid – men weet pas hoe kostbaar zij is, wanneer men haar verliest” – Adam Mickiewicz

We verlaten Warschau en vervolgen onze reis naar de uiteindelijke bestemmingen: Estland, Letland en Litouwen, de verborgen parels van Noord-Europa. Maar niet voordat we onze verse broodjes en caloriearme yoghurtjes hebben verorberd. De ochtendspits op de ringweg valt mee. We hadden het drukker verwacht. De rit naar Vilnius duurt volgens Tomtom zo’n 6 uur en 15 minuten. Tel daar enig omrijden vanwege afgesloten wegen en wat benen-strekken-stops bij op en je hebt een dagvullend programma. Maar wel een vermakelijk programma. De rit bevalt ons stukken beter dan de rit naar Berlijn of Warschau. Snelwegen kent Polen niet – op die ene snelweg naar Warschau na – maar dan zie je nog eens wat van de omgeving. We passeren talrijke dorpen/steden en veel groen. De Haagse ooievaar is karakteristiek voor deze streek en we zien er dan ook tientallen. Harrie Jekkers zei het al: “Zo komt die ooievaar op de vijverberg dus never nooit meer terug”. Hier is veel meer groen.
Net als we denken Polen te kunnen verlaten worden we door twee politieagenten gesommeerd om te stoppen. Dat is toch even slikken, twee humorloze Oost-Europese koppen in een lelijk pak die buiten Pools geen andere taal machtig zijn. We knijpen hem even terwijl de agent onze paspoorten en autopapieren meeneemt naar de politieauto om deze grondig te bekijken. Gelukkig komt meneer agent na enige minuten terug met de tekst: bon voyage. Met gierende banden rijden we weg. Niet veel later passeren we de Pools-Litouwse grens. Daar staat ons nog een laatste obstakel op de weg te wachten. De weg naar Vilnius is deels afgesloten en we moeten een half uur door zand ploegen om weer ergens asfalt te kunnen vinden. Vilnius-Dakar.
Litouwen is de grootste van de drie Baltische Staten. Het land heeft eenzame landschappen met schone meren, oeroude bossen en duinen aan de kust. De hoofdstad Vilnius, waarvan de Oude Stad op de Werelderfgoedlijst van de Unesco prijkt, combineert fraaie barokke bouwkunst met moderne 21ste-eeuwse architectuur. En laat Vilnius nu net onze eerste kennismaking met Litouwen zijn.
We bereiken de hoofdstad rond 16.45 uur, Litouwse tijd. Dat is een uur later dan in Nederland. Het is spitstijd en aanzienlijk drukker dan in Warschau. Maar mede dankzij Tomtom en MarinaMarina rijden we in één keer naar ons appartement. Op datzelfde moment komt onze gastvrouw aan. Zij geeft ons een korte rondleiding in het appartement en overhandigt ons de sleutel. Vol verbazing zegt zij ons gedag nadat ze hoort dat twee vrouwen samen zo’n lange reis ondernemen. In Litouwen is dat zonder man erbij onmogelijk. Ze gaat het vlug haar man vertellen.
Daarna moeten we aan de arbeid: beide koffers en overige zooi moet worden uitgeladen en naar boven gesjouwd. Ons liefdesnest bevindt zich op de 4e etage en ook hier zijn ze na de oorlog vergeten de lift in te bouwen.
We nemen een eerste kijk in de Oude Stad. Hier worden we vrolijk van. Trendy, ontspannen, authentiek, sfeervol. Om maar eens wat te noemen. Nadat we ons eerste Litouws biertje hebben geproefd, houden we het voor gezien. Tijdens de wandeling terug naar ‘huis’ doen we onze boodschappen voor de komende drie dagen. Bij thuiskomst bereiden we een overheerlijke maaltijd en plannen we de dag van morgen. We moeten te veel zien in te korte tijd.


484 km
24 graden
1,5 liter bier