Dag 15 Riga

We trekken het ook deze ochtend niet om bij het gaan van de wekker op te staan. 7.30 uur wordt uiteindelijk 9.30 uur. Maar wat maakt het ook uit? Het is vakantie. Douchen, verse broodjes van de plaatselijke Rimi, koffie en de dag kan beginnen. We gaan met de auto op pad. Met wat foldermateriaal van de toeristeninformatie gaan we proberen de Holocaustmonumenten te vinden. En het lukt. We rijden allereerst naar het Bikerniekibos. Op deze plaats hebben de nazi’s tussen 1941 en 1944 bij benadering 40.000 Joden en andere Untermenschen uit Duitsland en overige Europese landen vermoord en in massagraven geworpen. Een veld met groepjes puntige stenen, die elk een stad voorstellen waaruit Joden zijn gedeporteerd. Centraal staat een bestonnen constructie met eronder een zwarte steen die de inscriptie draagt Aarde, dek mijn bloed niet toe, laat mijn jammerklacht geen rustplaats vinden. Een ingrijpend monument. Daarna rijden we door naar het Rumbulabos. Hier werden op 30 november en 8 december 1941 ten minste 25.000 Joden vermoord, voornamelijk vrouwen, kinderen en ouderen uit het getto van Riga. Ze werden doodgeschoten en vervolgens gedumpt in vijf massagraven. Slechts drie mensen hebben het overleefd. Centrum van het monument is een grote menora (zevenarmige kandelaar) met eromheen gebroken stenen die de namen dragen van een vermoord gezin. Daar word je wel even stil van.
Onderweg naar ‘huis’ begint het te regenen. En het zal vandaag niet meer droog worden. We zetten onze plannen om het Stille Centrum, de 19de- en 20ste-eeuwse stadsuitbreiding, te verkennen in de ijskast. Daarentegen belanden we op een overdekt terras met een bierplankje en homemade potato chips. Feitje: niet alleen de aardappelchips zijn homemade, ook het bier is zelf gebrouwen. Jammie. Het is redelijk stil in de stad. Ongetwijfeld is het weer daar debet aan. Maar bij aankomst was ons verteld dat het hele weekend in teken stond van de midzomernachtviering. Vrijdag was het nog feest, maar gisteren en vandaag is daar niets van te merken. Men rust waarschijnlijk uit voor a.s. dinsdag. D-day. Het grote feest. We keren dan maar terug naar ons stulpje. Daar chillen we wat, pakken de spullen in en bereiden de avondmaaltijd. ’s Avonds brengen we alvast wat spullen naar de auto. Een heerlijke natte avondwandeling. En noodzakelijk. Dat scheelt morgen weer wat sjouwen.
De televisie krijgen wij nog steeds niet aan de praat. Maar het fenomeen smart tv is ons wel bekend. Het levert ons o.a. internet. We brengen de avond vervolgens door met YouTube en om precies te zijn: Heart met ‘Stairway to Heaven’ tijdens de tribute voor Led Zeppelin (wie deze niet kent, snel even googlen: kippenvel!!!), Bruce Springsteen, Melissa Etheridge, Jeff Buckley. Een zeer muzikaal lijstje om de avond mee door te brengen.

40 km
18 graden. Regen.
3,5 liter bier