Dag 18 Liepaja - Klaipeda
24 Juni 2015 | Litouwen, Klaipėda
Het voordeel van het missen van de midzomernachtviering is een goede nachtrust. Aldus geschiedde. We hebben vandaag om 14.00 uur in Klaipeda met onze nieuwe host afgesproken. Als we de recensies op booking.com mogen geloven hebben we een “friendly ghost” en “the stuff was very helpful”. Heerlijke engelse taal. Wij kijken uit naar een “vriendelijk spookje” en “behulpzame spullen”. De rit naar Klaipeda neemt slechts 1,5 uur in beslag, dus we hebben geen haast. We slapen een beetje uit, ontbijten op ons gemakje, een extra bakje sterke Illy-koffie voor Marina. Dat soort dingen.
Onderweg naar onze eindbestemming stoppen we een enkele keer om de benen te strekken en een fotootje te maken. Het passeren van de grens Letland-Litouwen is zeker een foto waard. We laten Letland achter ons en beseffen dat we er waarschijnlijk nooit meer zullen terugkeren. Nog een paar dagen vertoeven in Litouwen en dan komt onze Noord(Oost)-Europese droom tot een einde. Afvinken, terugkijken en een nieuwe reis plannen. Anders komt ons paspoort nooit vol.
Ook de rit naar Klaipeda verloopt zonder problemen. Mooie omgeving, veel groen, weinig verkeer, veel ooievaars. Waar kennen we dat toch van? Na aankomst in Klaipeda zijn we vlot gesetteld en gaan we de stad in. De enige zeehaven van Litouwen leed tijden de Tweede Wereldoorlog zware schade maar is volgens ons reisboek tegenwoordig weer een bruisende stad. Het woord 'bruisend' zouden wij niet in ons mond willen nemen. Eerder knus. Maar ook voor vandaag geldt dat de Litouwers vakantie hebben. En dan loopt de gemiddelde Litouwer waarschijnlijk niet in de binnenstad, op zoek naar vertier. Wij daarentegen. Natuurlijk vinden we een restaurant wat bier schenkt. Een kroeg kennen ze in de Baltische Staten niet. Overal moet bij gegeten worden. Wij houden het nu even bij drank, geen hapje. Daarna verkennen we de smalle straatjes en bekijken de vakwerkhuizen, galeries en pleintjes. De middag eindigen we bij een restaurant/bar met een bier en een hapje. Echt Litouws: dumplings met groenten en ‘oude stad vingers’. De laatste waren een soort mislukte kroketten met kaas en deeg binnenin. Het is lang geleden dat ik zo iets bijzonders heb geproefd. Marina vond het overigens wel lekker.
Als we thuiskomen ontvangen wij bericht van het overlijden van Thé Lau, een fantastisch muzikant maar zeer ondergewaardeerd.
“En de klok zegt tik, tik
Tikt al mijn uren weg
Voor wie wacht komt alles steeds te laat
En doe het rigoreus en onverwacht
Rigoreus en ondoordacht
Rigoreus door dik en dun
Ridoreus, rigoreus,
Rigoreus, maar altijd uit het hart”
Onze avond staat in het teken van de muziek. Van liedjes van The Scene en andere muzikanten. Een ode aan Thé en aan de muziek. Het wordt laat vanavond.
106 km
17 graden
6 liter bier
Onderweg naar onze eindbestemming stoppen we een enkele keer om de benen te strekken en een fotootje te maken. Het passeren van de grens Letland-Litouwen is zeker een foto waard. We laten Letland achter ons en beseffen dat we er waarschijnlijk nooit meer zullen terugkeren. Nog een paar dagen vertoeven in Litouwen en dan komt onze Noord(Oost)-Europese droom tot een einde. Afvinken, terugkijken en een nieuwe reis plannen. Anders komt ons paspoort nooit vol.
Ook de rit naar Klaipeda verloopt zonder problemen. Mooie omgeving, veel groen, weinig verkeer, veel ooievaars. Waar kennen we dat toch van? Na aankomst in Klaipeda zijn we vlot gesetteld en gaan we de stad in. De enige zeehaven van Litouwen leed tijden de Tweede Wereldoorlog zware schade maar is volgens ons reisboek tegenwoordig weer een bruisende stad. Het woord 'bruisend' zouden wij niet in ons mond willen nemen. Eerder knus. Maar ook voor vandaag geldt dat de Litouwers vakantie hebben. En dan loopt de gemiddelde Litouwer waarschijnlijk niet in de binnenstad, op zoek naar vertier. Wij daarentegen. Natuurlijk vinden we een restaurant wat bier schenkt. Een kroeg kennen ze in de Baltische Staten niet. Overal moet bij gegeten worden. Wij houden het nu even bij drank, geen hapje. Daarna verkennen we de smalle straatjes en bekijken de vakwerkhuizen, galeries en pleintjes. De middag eindigen we bij een restaurant/bar met een bier en een hapje. Echt Litouws: dumplings met groenten en ‘oude stad vingers’. De laatste waren een soort mislukte kroketten met kaas en deeg binnenin. Het is lang geleden dat ik zo iets bijzonders heb geproefd. Marina vond het overigens wel lekker.
Als we thuiskomen ontvangen wij bericht van het overlijden van Thé Lau, een fantastisch muzikant maar zeer ondergewaardeerd.
“En de klok zegt tik, tik
Tikt al mijn uren weg
Voor wie wacht komt alles steeds te laat
En doe het rigoreus en onverwacht
Rigoreus en ondoordacht
Rigoreus door dik en dun
Ridoreus, rigoreus,
Rigoreus, maar altijd uit het hart”
Onze avond staat in het teken van de muziek. Van liedjes van The Scene en andere muzikanten. Een ode aan Thé en aan de muziek. Het wordt laat vanavond.
106 km
17 graden
6 liter bier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
