Dag 23 Kaunas

Op dit moment zitten we in de auto onderweg naar huis. De 19 uur durende reis (inclusief stops) geeft mij de mogelijkheid nog wat laatste woorden aan het dagboek toe te vertrouwen. Ik schrijf natuurlijk als Marina aan het stuur zit. Tijdens de uren dat ik zelf rij, let ik op de weg en staat de laptop uit.

Gisteren was onze laatste dag in Kaunas. Dat betekent ook de laatste dag in Litouwen alsmede onze laatste echte vakantiedag. Reden om deze tijd zo goed mogelijk te besteden. Kaunas is de op één na grootste stad van Litouwen en is gesitueerd tussen twee rivieren, de Memel en de Neris. Tijdens de periode van snelle groei in de 19de eeuw was de stad tijdelijk de hoofdstad van onafhankelijk Litouwen in 1919. Later had de stad zwaar te lijden van de nazi’s en de Sovjets. Nu is Kaunas een moderne stad met een boulevard en een reeks musea. De historische bezienswaardigheden zijn geconcentreerd in de goede bewaarde Oude Stad.
We beginnen de ochtend in het oude gedeelte van de stad. ’s Middags flaneren we over de Laisves Aleja (Vrijheidsallee), de belangrijkste boulevard van de moderne Nieuwe Stad vol winkels, terrasjes, restaurants en cafés. We doen het rustig aan want we hebben gisteren al gezien dat één volle dag ruim voldoende tijd is om de gehele stad te verkennen. De ruines van het kasteel bekijken we slechts van buiten, een leuk fotomomentje. De St. Joriskerk, de HH. Petrus en Pauluskathedraal en de St. Michaelkerk bezoeken wij uitgebreid. De HH. Patrus en Paulskathedraal bezoeken we zelfs vier keer. De eerste drie keer dat wij binnenkomen is er net een dienst bezig. Uitgebreid rondkijken en foto’s maken vind ik in zo’n geval bezwaarlijk. Tijdens de diensten zit de kathedraal elke keer vol. Het is een gelovig (katholiek) volk. Het overwegend laat barokke interieur van de kathedraal is prachtig. De beelden rond het hoogaltaar zijn imposant. Van de St. Michaelkerk zijn wij minder te spreken. De buitenkant is mooi, maar van binnen is het kil en weinig tot de verbeelding sprekend. Ook hier is een dienst bezig (hoeveel diensten zijn er in hemelsnaam per dag? Vragen wij ons af) als wij de kerk betreden. Voordat het ‘amen’ is uitgesproken hebben we de kerk al verlaten.
We wandelen door de straatjes en doen wat terrasjes aan in zowel het oude als het nieuwe deel van de stad. Beide zeer plezierig. In de Oude Stad vind je meer toeristen. In de Nieuwe Stad bestaat het publiek voor het grootste gedeelte uit de lokale bevolking.
Wanneer de boodschappen voor de terugreis zijn ingeslagen, is het tijd voor een drankje en diner. We besluiten niet zelf te koken en onbedoeld belanden we op een terras bij de plaatselijke Aziaat. We hadden niet per definitie zin in Japans, maar het eten smaakt heerlijk. We genieten van diverse stokjes met kip, rundvlees, eend en groenten. Een prima afsluiting. Als we de spullen hebben ingepakt, duiken we vroeg het bed in. Morgenochtend 5.00 uur (plaatselijke tijd) willen we onze terugreis aanvangen om hopelijk voor middernacht thuis op de bank de goede afloop te vieren met een whisky’tje.

Geen kilometers
23 graden
5,5 liter bier