Zaterdag 22 juni 2013
22 Juni 2013 | Canada, Toronto
“Wij bezochten elke plek rond de watervallen, zagen ze van alle kanten… Niets in de mooiste waterverfschilderijen van Turner, uit zijn beste dagen, is zo hemels, zo fantasierijk, zo fantastisch van kleur als wat ik toen aanschouwde. Het leek alsof ik van de aarde was opgestegen en in de hemel stond te kijken”. – Charles Dickens
Onze vakantie is nu echt voorbij. Slechts twee dagen thuis, en je staat al weer lekker met beide benen op de grond. De werkelijkheid doet al weer snel zijn intrede. Waren we nog maar in Canada. Waar alles en iedereen relaxed is, waar niemand op elkaar let, waar alles kan en mag, waar we ons geen zorgen hoeven te maken over werk, boodschappen, een te drukke agenda, GTST of het geklungel van de PVDA. En toch is het ook fijn weer thuis te zijn. Bij onze familie, ons eigen bed, onze wijnvriend Marthijn, de Grote Markt en alle andere goede dingen wat thuis ons te bieden heeft. Daarbij kunnen we terugkijken op een heerlijke en gezellige vakantie. We hebben ontzettend veel gelachen en gezien. Voldoende stof om nog jaren te kunnen nagenieten. Hieronder onze laatste twee dagen in Toronto.
Dinsdag is het weer vroeg dag. Wij worden automatisch wakker als Natalie opstaat. Terwijl zij zich klaarmaakt voor haar werkdag, vallen wij weer even in slaap. Om 7.30 uur gaat de wekker dan echt. Ook Ingrid heeft vandaag nagelaten ontbijt en lunch voor het gezin klaar te maken. Zij kiest er ook voor iets langer te blijven liggen. Het was iets te gezellig gisteravond.
We gaan vandaag naar de Niagara Falls en willen om 9.00 uur vertrekken. Helaas wordt er ook vandaag regen voorspelt. Maar de afgelopen dagen zijn voor regenachtige dagen flink zonnig uitgepakt. Dus we hebben vertrouwen in wederom een goede afloop. Als wij de oprit afrijden, blijken de ruitenwissers het niet te doen. En met de huidige weersverwachting, vinden wij het niet verstandig met kapotte ruitenwissers de weg op te gaan. Eerst dus naar de garage. Never a dull moment in huize Ladan. Enig oponthoud is hier niet vreemd. De ruitenwissers blijken niet met een simpele handeling gerepareerd te kunnen worden, dus we wisselen de auto om met een andere, iets minder ruime, op de oprit. Om 10.00 uur kunnen we dan echt richting Niagara vertrekken.
De rit naar Niagara duurt 1,5 uur. De eerste blik op de Horseshoe Falls doet de krappe achterbank van de Infinity meteen vergeten. Het water stort met een schuimend en donderend geraas over een breedte van 700 meter maar liefst 54 meter naar beneden. Een woeste oceaan. Uit het witte schuim onder aan de waterval stijgt een dikke nevel op. Na het uitvoerig bekijken en fotograferen wagen wij ons aan een tocht met het wit-blauwe bootje. Gehuld in blauwe regenponcho’s nemen wij plaats op het onderdek van de Maid of the Mist, de naam die al meer dan 150 jaar prijkt op alle schepen van de klein vloot. Klaar voor de natte tocht. Allereerst passeren we de American Falls, de waterval die een stuk minder indrukwekkend is dan zijn Canadese broer. Daarna baant het schip zich een weg door het onstuimige water van de tot vlak voor de Horseshoe Falls. We staan oog in oog met de onmetelijk hoge waterwand. Al gauw wordt de boot aan drie zijden door water omgeven. Bij het draaien van de boot begeven pa, ma en Ingrid zich naar de andere zijde van de boot om zich aan de hevigste buien proberen te ontkomen. Met licht vochtige voeten stappen wij weer de kade op. Het was een prettige en spectaculaire tocht.
Na de Niagara Falls staat ons een nieuwe vochtige attractie te wachten: een wijnproeverij. Op weg naar het plaatsje Niagara-on-the-Lake passeren wij volgroeide bomen, weidse wijngaarden en talloze fruitbomen. Dit is de bekendste wijnstreek van Canada. In de jaren zeventig van de vorige eeuw ontdekten Europese wijnboeren dat het vochtige en warme klimaat en de bodem van het Niagara Peninsula zich uitstekend leenden voor de wijnbouw. Sindsdien zijn de wijnen uit dit gebied zeer in trek bij wijnkenners. Op aanraden van Ingrid stoppen wij bij het wijnhuis Inniskillin dat met name bekend staat om zijn goede ijswijn. Wat een feestje! Zelden zoiets lekkers geproefd.
We rijden door naar Niagara-on-the-Lake. Dit sfeervolle plaatsje heeft de charme van het victoriaanse tijdperk niet verloren. De parken, kleurige villa’s, B&B’s, stijlvolle winkels en restaurants zijn een lust voor het oog. We wandelen wat, neuzen rond in de winkels en genieten op het terras van de zon en zeker ook van de wijn en late lunch/vroege diner.
Om 20.00 uur arriveren we bij Ingrid thuis. Onze laatste avond brengen wij samen, inclusief Tom en Natalie, door. Eerst in de tuin, later in de avond aan de bar. Tom en Natalie taaien eerder af omdat zij morgen weer vroeg op moeten. Het reisgezelschap geniet nog even verder. Wij willen nog niet naar bed. Morgen zal namelijk alles weer anders zijn.
Woensdagochtend staan we vroeg op om afscheid van Natalie te kunnen nemen. Tom is al heel vroeg naar zijn werk vertrokken, maar we hebben hem gisteravond al gedag gezegd. Nadat de koffers zijn ingepakt, gaan we op pad. Ma en Ingrid gaan vanochtend samen shoppen. Pa, Marina en ik gaan downtown Toronto onveilig maken. In de vier uur die volgen weten wij de inhoud van de pot op te maken aan koffie en bier. Ma zorgt voor nog wat extra koffervulling. De dames hebben de ochtend van hun leven gehad. Wij, pa en de meisjes, hebben zich ook prima vermaakt. Thuis zorgt Ingrid voor een kleine gezonde snack. We proosten op drie geweldige weken en om 16.00 uur stappen we de auto in. Tijd om naar het vliegveld te gaan. Na het inchecken nemen wij telefonisch nogmaals afscheid van Natalie en daarna van Ingrid. We houden het niet droog. Met natte ogen lopen we de security check door. We know we’ll meet again, some sunny day…
Onze vakantie is nu echt voorbij. Slechts twee dagen thuis, en je staat al weer lekker met beide benen op de grond. De werkelijkheid doet al weer snel zijn intrede. Waren we nog maar in Canada. Waar alles en iedereen relaxed is, waar niemand op elkaar let, waar alles kan en mag, waar we ons geen zorgen hoeven te maken over werk, boodschappen, een te drukke agenda, GTST of het geklungel van de PVDA. En toch is het ook fijn weer thuis te zijn. Bij onze familie, ons eigen bed, onze wijnvriend Marthijn, de Grote Markt en alle andere goede dingen wat thuis ons te bieden heeft. Daarbij kunnen we terugkijken op een heerlijke en gezellige vakantie. We hebben ontzettend veel gelachen en gezien. Voldoende stof om nog jaren te kunnen nagenieten. Hieronder onze laatste twee dagen in Toronto.
Dinsdag is het weer vroeg dag. Wij worden automatisch wakker als Natalie opstaat. Terwijl zij zich klaarmaakt voor haar werkdag, vallen wij weer even in slaap. Om 7.30 uur gaat de wekker dan echt. Ook Ingrid heeft vandaag nagelaten ontbijt en lunch voor het gezin klaar te maken. Zij kiest er ook voor iets langer te blijven liggen. Het was iets te gezellig gisteravond.
We gaan vandaag naar de Niagara Falls en willen om 9.00 uur vertrekken. Helaas wordt er ook vandaag regen voorspelt. Maar de afgelopen dagen zijn voor regenachtige dagen flink zonnig uitgepakt. Dus we hebben vertrouwen in wederom een goede afloop. Als wij de oprit afrijden, blijken de ruitenwissers het niet te doen. En met de huidige weersverwachting, vinden wij het niet verstandig met kapotte ruitenwissers de weg op te gaan. Eerst dus naar de garage. Never a dull moment in huize Ladan. Enig oponthoud is hier niet vreemd. De ruitenwissers blijken niet met een simpele handeling gerepareerd te kunnen worden, dus we wisselen de auto om met een andere, iets minder ruime, op de oprit. Om 10.00 uur kunnen we dan echt richting Niagara vertrekken.
De rit naar Niagara duurt 1,5 uur. De eerste blik op de Horseshoe Falls doet de krappe achterbank van de Infinity meteen vergeten. Het water stort met een schuimend en donderend geraas over een breedte van 700 meter maar liefst 54 meter naar beneden. Een woeste oceaan. Uit het witte schuim onder aan de waterval stijgt een dikke nevel op. Na het uitvoerig bekijken en fotograferen wagen wij ons aan een tocht met het wit-blauwe bootje. Gehuld in blauwe regenponcho’s nemen wij plaats op het onderdek van de Maid of the Mist, de naam die al meer dan 150 jaar prijkt op alle schepen van de klein vloot. Klaar voor de natte tocht. Allereerst passeren we de American Falls, de waterval die een stuk minder indrukwekkend is dan zijn Canadese broer. Daarna baant het schip zich een weg door het onstuimige water van de tot vlak voor de Horseshoe Falls. We staan oog in oog met de onmetelijk hoge waterwand. Al gauw wordt de boot aan drie zijden door water omgeven. Bij het draaien van de boot begeven pa, ma en Ingrid zich naar de andere zijde van de boot om zich aan de hevigste buien proberen te ontkomen. Met licht vochtige voeten stappen wij weer de kade op. Het was een prettige en spectaculaire tocht.
Na de Niagara Falls staat ons een nieuwe vochtige attractie te wachten: een wijnproeverij. Op weg naar het plaatsje Niagara-on-the-Lake passeren wij volgroeide bomen, weidse wijngaarden en talloze fruitbomen. Dit is de bekendste wijnstreek van Canada. In de jaren zeventig van de vorige eeuw ontdekten Europese wijnboeren dat het vochtige en warme klimaat en de bodem van het Niagara Peninsula zich uitstekend leenden voor de wijnbouw. Sindsdien zijn de wijnen uit dit gebied zeer in trek bij wijnkenners. Op aanraden van Ingrid stoppen wij bij het wijnhuis Inniskillin dat met name bekend staat om zijn goede ijswijn. Wat een feestje! Zelden zoiets lekkers geproefd.
We rijden door naar Niagara-on-the-Lake. Dit sfeervolle plaatsje heeft de charme van het victoriaanse tijdperk niet verloren. De parken, kleurige villa’s, B&B’s, stijlvolle winkels en restaurants zijn een lust voor het oog. We wandelen wat, neuzen rond in de winkels en genieten op het terras van de zon en zeker ook van de wijn en late lunch/vroege diner.
Om 20.00 uur arriveren we bij Ingrid thuis. Onze laatste avond brengen wij samen, inclusief Tom en Natalie, door. Eerst in de tuin, later in de avond aan de bar. Tom en Natalie taaien eerder af omdat zij morgen weer vroeg op moeten. Het reisgezelschap geniet nog even verder. Wij willen nog niet naar bed. Morgen zal namelijk alles weer anders zijn.
Woensdagochtend staan we vroeg op om afscheid van Natalie te kunnen nemen. Tom is al heel vroeg naar zijn werk vertrokken, maar we hebben hem gisteravond al gedag gezegd. Nadat de koffers zijn ingepakt, gaan we op pad. Ma en Ingrid gaan vanochtend samen shoppen. Pa, Marina en ik gaan downtown Toronto onveilig maken. In de vier uur die volgen weten wij de inhoud van de pot op te maken aan koffie en bier. Ma zorgt voor nog wat extra koffervulling. De dames hebben de ochtend van hun leven gehad. Wij, pa en de meisjes, hebben zich ook prima vermaakt. Thuis zorgt Ingrid voor een kleine gezonde snack. We proosten op drie geweldige weken en om 16.00 uur stappen we de auto in. Tijd om naar het vliegveld te gaan. Na het inchecken nemen wij telefonisch nogmaals afscheid van Natalie en daarna van Ingrid. We houden het niet droog. Met natte ogen lopen we de security check door. We know we’ll meet again, some sunny day…
-
24 Juni 2013 - 22:52
Anjella:
Welkom thuis en Bedankt voor jullie reisverslag en foto's . Debby je schrijft echt leuk: moet je wat mee doen. Tot ziens? -
24 Juni 2013 - 23:08
Marja En Pim:
Met plezier de verslagen gelezen want ook wij wisten niet wat je zou schrijven en zagen het pas als je het geplaatst had.
De vakantie was geweldig, we hebben veel gezien, gegeten, gedronken, gekaart en gelachen en niet te vergeten heel veel trappen gelopen.
Bij de laatste zinnen van dit verslag krijg ik weer tranen in mijn ogen.
Meiden bedankt voor deze geweldige vakantie.
-
24 Juni 2013 - 23:43
Raymond:
Da's een verrassing! Nog een toegift... hihi
Leuke foto's trouwens van die boot vol Pino's... :-) -
25 Juni 2013 - 00:06
Dini En Martin:
Bedankt voor die mooie verhalen en uitgebreide verslagen en dat jullie ons mee hebben laten genieten van de avonturen tijdens de vakantie. We hebben hele mooie indrukken gekregen van een prachtig land. -
25 Juni 2013 - 11:52
Toos En Arie.:
en met dit laatste verslag is er ook een einde gekomen met het meereizen en het beleven van. Ook voor ons jammer, waren leuke en onderhouden verslagen en mooie foto's die de verhalen completeren. Voor jullie blijft de goede herinneringen en dat moet heerlijk zijn. Met het ene been in Holland maar met het andere been nog in Canada wens ik jullie wel thuis!
-
25 Juni 2013 - 12:02
Karin Claessen:
Met veel plezier jullie verhalen gelezen en meegereisd. Wanneer gaan jullie weer? -
25 Juni 2013 - 16:43
Reggie:
Erg leuk weer, jullie reisverhaal. Alsof ik zelf deel heb uitgemaakt van jullie trip. Deb, spreken binnenkort wat af om te sporten. Heb je volgens mij wel nodig na zo'n calorierijke vakantie. -
26 Juni 2013 - 14:36
Jacques En Tineke:
Hallo vakantiegangers,
Welkom thuis en veel succes met het afkicken! We hebben genoten van de leuke verhalen en vooral de manier waarop alles is geschreven. Heel erg leuk.
Voor ons waren veel plaatsen op deze reis zo bekend, dat we alles in gedachten heel goed konden volgen. En geloof me, deze reizen blijven heel lang hangen!!
Onze dochter Janneke zegt heel vaak "Been there, done that", maar in de Maid of the Mist hebben wij nog nooit gezeten, dus moeten we toch ooit nog eens terug gaan.
Bedankt voor deze leuke weken!
Liefs en groetjes, Jacques en Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
