Dinsdag 11 juni 2013

Dinsdagochtend, 10.30 uur. Het regent en niet zo zuinig ook. Voor wat betreft het reisverslag is het al een paar dagen stil. Maat dat hebben jullie al wel gemerkt. We hebben wel wifi in ons appartement, maar op de laptop kan ik het netwerk niet vinden. Na een uur lang hoopvol proberen heb ik de poging gestaakt, net voordat de laptop uit het raam zou belanden. Gelukkig voor ma is zij met de I-pad wel online. Haar sociale leven kan gewoon verder.
Vanwege de zeikregen besluiten we vooralsnog thuis te blijven. We hebben lekker uitgeslapen en zitten allemaal met een boek op schoot. Volgens de voorspelling houdt de regen de hele dag stand. Prima weer om aan deel 4 van het reisverslag te beginnen.

Ook vrijdag werden we met regen wakker. De weersverwachting: 15 graden, bewolkt en veel regen. Daar zit je dan met een koffer vol zomerkleding. Nadat het ontbijt weer is verorberd en de eekhoorntjes zijn gevoerd, stappen we in de auto. In de omgeving bevinden zich een aantal dorpjes die een bezoekje waard zijn. Als eerste stoppen we in Sainte-Agathe-des-Monts. Dit dorp heeft twee straten met ongeveer acht kappers (!) die we uitgebreid verkennen. En zoals in ieder dorp staat er ook een kerk. We zijn dol op kerken. Helaas is Gods huis vandaag alleen gesloten. Natuurlijk moet we even bij de antiekzaak naar binnen en sluiten we ons bezoek af met koffie en taart. Sainte-Agathe-des-Monts is van oudsher in trek bij miljonairs. Langs de oever van het meer staan zomerhuizen van Amerikaanse filmproducenten en Canadese zakenlui. Nadat we het hele dorp twee keer hebben gezien, stappen we weer in de auto.
Het volgende dorp op de route is Val-David. Val-David is een slaperig dorpje met meerdere kunstenaarscafés en restaurants. Vandaag is het compleet uitgestorven. We maken een wandeling rondom het dorp en vervolgen onze weg daarna naar het volgende dorp op autoroute 15, Sainte-Adele. Ook Sainte-Adele beslaat één straat en al rijdend besluiten we een bezoekje uit te stellen tot een volgende keer. Het laatste dorpje op de route doen wij wel aan, Sainte-Sauveur-des-Monts. Een pareltje met prachtige boetieks, winkels met kunstnijverheid, restaurants en, zoals we ons laten vertellen, een bruisend nachtleven met optredens van jazz- en bluesmusici uit heel Noord-Amerika. Hier brengen we enige tijd door, slenterend langs de winkelpuien. De kerstwinkel is een feestje!
Voordat we terugrijden naar de lodge, maken we nog een tussenstop in Mont-Tremblant. Oftewel Duckstad. We benutten de tijd om nog wat laatste foto’s te maken. Het is wederom erg rustig in het dorp terwijl de parkeerplaats bijna vol is. Morgen vindt hier de Ironman triathlon plaats. Dus de deelnemers druppelen waarschijnlijk langzaam binnen en bereiden zich natuurlijk op de hotelkamer voor. Vanwege het evenement worden de wegen morgenochtend vanaf 8.00 uur afgesloten. Dus dat betekent dat we vroeg op moeten staan om het dorp uit te kunnen komen. Natuurlijk willen we op tijd in Montréal zijn.
Eenmaal bij de lodge aangekomen drinken we wat en eten we wat. ’s Avonds eten en drinken we nog meer en gaan vroeg naar bed. De wekker zetten we om 6.00 uur.

Zaterdag. Geen tring. Maar ma, die vijf minuten voordat de wekker gaat, roept: “Dames, zijn jullie al wakker?” Natuurlijk waren we al wakker geworden van het heen en weer tippelen in de slaapkamer naast ons. We springen vrolijk uit bed. Inpakken en ontbijten gaat in rap tempo. We raken getraind in deze ochtenden. Om 7.15 uur zitten we al in de auto. Terwijl we het dorp uitrijden, stromen de atleten en toeschouwers binnen. Ook zien we de eerste golfers de banen betreden.
Wij zetten koers naar het zuiden. Op naar de grote stad Montréal. We hebben afgesproken om 12.00 in te checken, dus we hebben nog wat tijd te overbruggen. Vlak voor Montréal zien we langs de weg een groot shopping centrum liggen. Ma, die net is ingedut, schiet wakker wanneer zij het woord Costco hoort. Wanneer we het terrein oprijden, weet zij zelfs de weg richting Costco te wijzen. Costco is een soort Makro, maart dan vijf keer zo groot. Helaas komen we er zonder pasje niet in, dus zullen we moeten wachten totdat we in Toronto zijn en met Ingrid mee kunnen. Niet dat dit een must is. Eigenlijk helemaal niet. We doen dan maar even een koffie, thee en zoetje. Daarna schieten we de supermarkt in. Doel: voldoende boodschappen om de vier dagen in Montréal door te komen. Wij slagen in onze missie en weten de spullen ook allemaal in de auto te krijgen. We hebben een appartement geboekt aan de oostkant van de stad op ongeveer 15 minuten afstand van het centrum. Het ziet er prachtig en gezellig uit. Het lijkt op een oude fabriekshal en is ook industrieel ingericht. Onze gastvrouw heeft zeker een lesje in inrichting gehad. Er is ook een dakterras met barbecue aanwezig. Laat de zon maar komen!
Nadat we volledig zijn uitgepakt, doen we een drankje om onze aankomst te vieren. Er moet nu eenmaal altijd wel iets gevierd worden. In de middag pakken we de metro richting het centrum van de stad. We starten in de oude binnenstad: Vieux-Montréal. Normandisch aandoende muren, katholieke kerken, woningen van de Engels-Canadese aristocratie, goede restaurants. De oude binnenstad is de grootste toeristische attractie van Montréal. Zo slenteren we een paar uur over de keien en onderbreken onze tocht op een terras in Rue Saint-Paul. Joie de vivre! Voordat we naar huis terugkeren bezoeken we de Basilique Notre-Dame. Deze neogotische basiliek is in 1829 gebouwd en heeft twee torens van 69 meter hoog. Het vergulde altaar is een lust voor het oog. Overweldigend. Het orgel dat boven het hoofdportaal troont, telt 5772 pijpen en is daarmee een van de grootste ter wereld. We raken niet gauw uitgekeken. Voor de basiliek op Place d’Armes staan koetsjes klaar om de toeristen een rondleiding door de stad te geven. De kinderkopjes in de oude binnenstad doen denken aan Bretagne, maar de kantoortorens even verderop juist weer aan een Noord-Amerikaanse stad. Via Rue Notre-Dame lopen we naar Place Jacques Cartier. Dit plein is het toeristische centrum van Vieux-Montréal en werd rond 1800 aangelegd. Het plein vormt een ontmoetingsplaats voor toeristen en inwoners van de stad. Jongleurs en andere straatartiesten trekken drommen publiek en het plein ademt de charme van een vervlogen tijdperk. Onze laatste activiteit van vandaag is een bezoek aan de Chapelle Notre-Dame-de-Bon-Secours, de ‘kerk van de zeevaarders’ uit het jaar 1771. Het Mariabeeld op het dak verwelkomde vroeger, met de ogen op het water gericht, de zeelui met wijdopen armen.
Onze eerste dag in Montréal was heerlijk. We pakken de metro naar huis en ploffen op de bank. Op het menu vanavond staat pasta met kip en groenten. Mijn complimenten voor de chefkok. Onze eerste avond in de op een na grootste Franse stad ter wereld sluiten wij af met klaverjassen. De meisjes winnen het eerste potje, de chaperonnes winnen het tweede potje. De dag van morgen is gepland. Welterusten.