Zaterdag 15 juni 2013
12 Juni 2013 | Canada, Québec
“Controle is de ziel van de navigatie” – Marja Zandbergen-Ladan, juni 2013
Het is inmiddels zaterdag als ik aan een volgend deel begin. Door al het reizen kom ik bijna niet aan mijn werk toe. Het doet ons deugt dat iedereen thuis met ons mee viert, leeft en leest. Voor ons is het iedere keer weer spannend of en wanneer er een reactie op ons blog wordt geplaatst. Voor mijn reisgenoten is het iedere keer weer extra spannend. Wat komt er in het verhaal te staan? Welke momenten blijven (gelukkig) onverteld? Tot op heden blijven de genante momenten in Canada. Onder het motto ‘What happens in Canada, stays in Canada’.
Terwijl de zon volop op ons dakterras schijnt, heb ik mijn typemachine weer uit mijn tas gepakt.
Woensdag hebben wij om 9.30 uur afscheid genomen van onze gastvrouw Izabel. Daarna hebben wij Montréal verlaten en Toos ingesteld op Québec city. We kiezen ervoor het eerste stuk over de snelweg te rijden om zodoende alvast wat kilometers te kunnen maken. Voorbij Trois-Rivieres pakken we de toeristische route langs de St. Lawrence rivier. Dit is een veel mooiere route om te rijden. De uitzichten zijn prachtig. Onderweg hebben we weer wat discussies met onze Toos, maar desondanks komen we wel op de plaats van bestemming aan. Dit natuurlijk mede dankzij de bijrijder die een ouderwetse wegenkaart in de hand heeft om, indien nodig, Toos te kunnen corrigeren. Toos weet zaken wat onduidelijk te omschrijven en vindt het moeilijk ver vooruit te kijken. Op momenten waar we verkeerd rijden, herstelt ze de route niet. Toos blijft ons verzoeken naar de aangegeven (highlighted) route op het scherm te rijden. Hoe we vervolgens op die route moeten komen, moeten we helemaal zelf uitzoeken.
Onze eerste stop is bij het dorpje Deschambault. Dit dorp wordt in de boeken verwoord als schilderachtig. Ook onze gastvrouw van Montréal tipt ons daar te stoppen. Deschambault heeft een kerk met daarachter een pastorie, een hotel, een café en drie winkels die vandaag allemaal gesloten zijn. Weinig te beleven dus in Deschambault. Na dit kortstondig bezoek moeten we op zoek naar een tent waar we wat te drinken en te eten kunnen scoren. Dit vinden wij bij een ander dorp op de route, Cap Santé. Naast wederom een kerk en een café heeft dit dorp verder niets. Het café daarentegen is een verborgen pareltje. De eigenaresse is zeer vriendelijk en spreekt vloeiend Engels. Zij herkent ons als Nederlanders (een compliment, neem ik aan) en is zelfs eens in Haghorst in Brabant geweest! Voor haar plezier nog wel. De panini’s en het taartje smaken voortreffelijk! Mochten jullie ooit eens in Cap Santé zijn, raden wij aan daar zeker te stoppen. Nu de buikjes weer zijn gevuld, kunnen we onze reis vervolgen. Rond 14.00 uur arriveren wij in Québec city. De eigenaresse van de loft is niet in de gelegenheid om ons te ontvangen, dus heeft ze de sleutel in de brievenbus geplakt. Wij laten ons dan maar zelf binnen. We zijn niet blij met wat we aantreffen. Het komt niet overeen met de foto’s op de website en ziet er een stuk minder modern en luxe uit. De keuken, bestek en servies blijkt niet helemaal lekker schoon. En dat is nog maar het begin. Genoeg ergenissen.
Zodra we onze spullen hebben uitgeladen, wandelen we naar de stad. Het centrum van de oude stad (basse-ville, de benedenstad) ligt op ongeveer 15 minuten lopen vanaf onze loft. Naast onze loft staat een trap die lijdt(!) naar de bovenstad (haute-ville), maar deze 387 treden bewaren we voor morgen.
Québec city is ontzettend sfeervol. En ontzettend druk. Bussen vol toeristen en schoolklassen worden hier uitgelaten. Québec is de meest Franse stad van Canada. En zeker ook één van de mooiste. De stad bestaat uit twee totaal verschillende delen. Buiten de stadsmuur raast het drukke verkeer door een moderne, Amerikaans aandoende stad met winkelcentra, kantoorgebouwen en parkeerterreinen. Binnen het ommuurde Vieux-Québec, de oude stad met zijn doolhof van straten, gaat het er gemoedelijker aan toe. Ondanks dat het toerisme zich hier concentreert. Op iedere vierkante meter is geschiedenis geschreven. Nergens anders op het continent zijn binnen zo’n klein gebied zo veel belangrijke besluiten voor Noord-Amerika genomen als hier. De komende dagen dus voldoende om te ontdekken. In 1985 werd Vieux-Québec als eerste Noord-Amerikaanse stad door de Unesco op de lijst van Werelderfgoederen geplaatst. Geheel terecht.
We doen deze middag een eerste indruk op van basse-ville. Ma is helemaal in haar element bij het zien van alle leuke winkeltjes en boetiekjes. Ze straalt. De komende dagen kunnen van haar niet meer stuk. Na wat magaziner (winkelen) pakken we de funiculaire (lift) naar de bovenstad. Na enige tijd slenterend door te hebben gebracht, eindigen we uiteindelijk op een terras op Place-Royale in basse-ville. Een mooie gelegenheid om een echt Québecs biertje te proeven: Maudite. Een donker, sterk bier met 8% alcohol en een zoete smaak die in de verte op port smaakt. Lekker! Omdat we nog geen boodschappen hebben gedaan, eten we vanavond gezellig buiten de deur. Na overheerlijke spare-ribs en biefstuk wandelen we weer naar huis. Pa en ma buiken wat uit en settelen zich in ons verblijf. Marina en ik besluiten ’s avonds nog vlug wat boodschappen te doen. Sommige supermarkten in Canada zijn 24 uur per dag open. En zo ook de Metro in Québec. Binnen 45 minuten zijn we weer terug, met voldoende proviand om de komende drie dagen door te komen. Onze eerste dag in Québec zit er weer op. Laat de rest maar komen.
Het is inmiddels zaterdag als ik aan een volgend deel begin. Door al het reizen kom ik bijna niet aan mijn werk toe. Het doet ons deugt dat iedereen thuis met ons mee viert, leeft en leest. Voor ons is het iedere keer weer spannend of en wanneer er een reactie op ons blog wordt geplaatst. Voor mijn reisgenoten is het iedere keer weer extra spannend. Wat komt er in het verhaal te staan? Welke momenten blijven (gelukkig) onverteld? Tot op heden blijven de genante momenten in Canada. Onder het motto ‘What happens in Canada, stays in Canada’.
Terwijl de zon volop op ons dakterras schijnt, heb ik mijn typemachine weer uit mijn tas gepakt.
Woensdag hebben wij om 9.30 uur afscheid genomen van onze gastvrouw Izabel. Daarna hebben wij Montréal verlaten en Toos ingesteld op Québec city. We kiezen ervoor het eerste stuk over de snelweg te rijden om zodoende alvast wat kilometers te kunnen maken. Voorbij Trois-Rivieres pakken we de toeristische route langs de St. Lawrence rivier. Dit is een veel mooiere route om te rijden. De uitzichten zijn prachtig. Onderweg hebben we weer wat discussies met onze Toos, maar desondanks komen we wel op de plaats van bestemming aan. Dit natuurlijk mede dankzij de bijrijder die een ouderwetse wegenkaart in de hand heeft om, indien nodig, Toos te kunnen corrigeren. Toos weet zaken wat onduidelijk te omschrijven en vindt het moeilijk ver vooruit te kijken. Op momenten waar we verkeerd rijden, herstelt ze de route niet. Toos blijft ons verzoeken naar de aangegeven (highlighted) route op het scherm te rijden. Hoe we vervolgens op die route moeten komen, moeten we helemaal zelf uitzoeken.
Onze eerste stop is bij het dorpje Deschambault. Dit dorp wordt in de boeken verwoord als schilderachtig. Ook onze gastvrouw van Montréal tipt ons daar te stoppen. Deschambault heeft een kerk met daarachter een pastorie, een hotel, een café en drie winkels die vandaag allemaal gesloten zijn. Weinig te beleven dus in Deschambault. Na dit kortstondig bezoek moeten we op zoek naar een tent waar we wat te drinken en te eten kunnen scoren. Dit vinden wij bij een ander dorp op de route, Cap Santé. Naast wederom een kerk en een café heeft dit dorp verder niets. Het café daarentegen is een verborgen pareltje. De eigenaresse is zeer vriendelijk en spreekt vloeiend Engels. Zij herkent ons als Nederlanders (een compliment, neem ik aan) en is zelfs eens in Haghorst in Brabant geweest! Voor haar plezier nog wel. De panini’s en het taartje smaken voortreffelijk! Mochten jullie ooit eens in Cap Santé zijn, raden wij aan daar zeker te stoppen. Nu de buikjes weer zijn gevuld, kunnen we onze reis vervolgen. Rond 14.00 uur arriveren wij in Québec city. De eigenaresse van de loft is niet in de gelegenheid om ons te ontvangen, dus heeft ze de sleutel in de brievenbus geplakt. Wij laten ons dan maar zelf binnen. We zijn niet blij met wat we aantreffen. Het komt niet overeen met de foto’s op de website en ziet er een stuk minder modern en luxe uit. De keuken, bestek en servies blijkt niet helemaal lekker schoon. En dat is nog maar het begin. Genoeg ergenissen.
Zodra we onze spullen hebben uitgeladen, wandelen we naar de stad. Het centrum van de oude stad (basse-ville, de benedenstad) ligt op ongeveer 15 minuten lopen vanaf onze loft. Naast onze loft staat een trap die lijdt(!) naar de bovenstad (haute-ville), maar deze 387 treden bewaren we voor morgen.
Québec city is ontzettend sfeervol. En ontzettend druk. Bussen vol toeristen en schoolklassen worden hier uitgelaten. Québec is de meest Franse stad van Canada. En zeker ook één van de mooiste. De stad bestaat uit twee totaal verschillende delen. Buiten de stadsmuur raast het drukke verkeer door een moderne, Amerikaans aandoende stad met winkelcentra, kantoorgebouwen en parkeerterreinen. Binnen het ommuurde Vieux-Québec, de oude stad met zijn doolhof van straten, gaat het er gemoedelijker aan toe. Ondanks dat het toerisme zich hier concentreert. Op iedere vierkante meter is geschiedenis geschreven. Nergens anders op het continent zijn binnen zo’n klein gebied zo veel belangrijke besluiten voor Noord-Amerika genomen als hier. De komende dagen dus voldoende om te ontdekken. In 1985 werd Vieux-Québec als eerste Noord-Amerikaanse stad door de Unesco op de lijst van Werelderfgoederen geplaatst. Geheel terecht.
We doen deze middag een eerste indruk op van basse-ville. Ma is helemaal in haar element bij het zien van alle leuke winkeltjes en boetiekjes. Ze straalt. De komende dagen kunnen van haar niet meer stuk. Na wat magaziner (winkelen) pakken we de funiculaire (lift) naar de bovenstad. Na enige tijd slenterend door te hebben gebracht, eindigen we uiteindelijk op een terras op Place-Royale in basse-ville. Een mooie gelegenheid om een echt Québecs biertje te proeven: Maudite. Een donker, sterk bier met 8% alcohol en een zoete smaak die in de verte op port smaakt. Lekker! Omdat we nog geen boodschappen hebben gedaan, eten we vanavond gezellig buiten de deur. Na overheerlijke spare-ribs en biefstuk wandelen we weer naar huis. Pa en ma buiken wat uit en settelen zich in ons verblijf. Marina en ik besluiten ’s avonds nog vlug wat boodschappen te doen. Sommige supermarkten in Canada zijn 24 uur per dag open. En zo ook de Metro in Québec. Binnen 45 minuten zijn we weer terug, met voldoende proviand om de komende drie dagen door te komen. Onze eerste dag in Québec zit er weer op. Laat de rest maar komen.
-
16 Juni 2013 - 10:10
Kathinka:
Ja hoor we vieren en leven mee tij dens het lezen! Dus nu Quebec city: vergeet chateau Frontenac niet (Ben benieuwd of die lakeien er nog zijn), laat je portret tekenen (voelt Als Parijs!), plof lekker neer op de terrasjes (veel), laat die toeristische drukte maar over jullie heen komen en natuurlijk winkelen (marja: sleur ze maar mee hoor!). Geniet er nog lekker van! Ik ga vandaag denken wat wij moeten inpakken... Groetjes John en Tinka -
16 Juni 2013 - 11:11
Cees:
OK, maar nu zit ik met de vraag of Marja het over Toos had? Wel verrekte diep, overigens. -
16 Juni 2013 - 17:28
Toos!:
En wij maar genieten op Vaderdag van alle leuke verhalen, mooie foto's en de soms zo herkenbare familie situaties. Was lachen over het kruisigingsverhaal en de vergelijking van het kruis wat naar boven gedragen moest worden wat toch eigenlijk in het niet viel bij het sjouwen van de camera en de handtas van Marja. Wij kunnen daar wel iets mee! Heerlijk dat jullie zoveel genieten van alles en wij mogen zomaar delen, gratis en voor niets! Is dat even HAAGS!!!!! Maar leuk is het. Heb er een eigen mapje voor aangemaakt, dus kom maar op met alle verhalen, wij verslinden ze wel.
Tot het volgende deel dus. Toos. -
16 Juni 2013 - 22:19
Raymond:
Zooo, een paar dagen druk geweest maar nu weer helemaal bijgelezen hoor. En weer genoten van jullie belevenissen. Elke keer weer een genot om te lezen. Nog heel veel plezier de laatste dagen met winkelen (lees boetiekjes bezoeken), hapjes eten en drankjes doen...
Ik wacht met spanning op het volgende deel van het reisverslag!
Tot snel... Xx -
17 Juni 2013 - 10:48
John:
Ben ik weer. Je zou eigenlijk zo een culinair boek kunnen schrijven. Een donker sterk bier met 8 % alcohol dat in de verte de smaak van port heeft. Holy shit de smaak papillen in mijn mond draaien overuren en vragen zich af hoe dat smaakt. ( lees " neem een flesje mee ik ben bijna jarig " ) Quebec city vind ik ook 1 van de leukste culinaire steden waar ik geweest Ben . Maar zo ik weet en zo te horen weten jullie Daar ook wel raad mee. Maak de dagen Daar nog even lekker vol, een dag heeft tenslotte 24 uur. Veel plezier de resterende week. Wij gaan vandaag naar Haghorst, schijnt een leuk plaatsje in Brabant te zijn, Ben benieuwd. Gr John en kathinka -
17 Juni 2013 - 14:10
Jacques En Tineke:
Even een berichtje vanuit Brabant, maar dan wel uit Uden. Als we die leuke verhalen zitten te lezen moeten we automatisch terugdenken aan die keer dat wij er ook waren. Enorm leuke stad, waar de dag toen eindigde in een knetterend onweer op de camping. Inderdaad, de stad doet Europees aan. Ook wij vergeleken het met Parijs. We genieten van jullie leuke verhalen.
John schrijft over Chateau Frontenac. Daar zouden ze gaan eten tijdens hun huwelijksreis. Wij hadden in het geheim daar een diner voor hun tweetjes geregeld, maar ze zijn er nooit aan toe gekomen en dat idee is toen in het water gevallen, waarschijnlijk in de St.Lawrence rivier.
Genieten jullie nog van de komende tijd en wij blijven jullie volgen.
Groetjes, Jacques en Tineke
PS : Jullie moeten een boek laten printen van deze weblog als jullie terug zijn, dan besef je pas hoe leuk die site is met al die reacties!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
