Dag 21 Koerse Schoorwal (Nida)

Over ons voornemen om deze drie weken te gaan hardlopen heb ik nog niet geschreven. De hardloopspullen zitten in de koffer, aan tijd geen gebrek zou je denken, de omgeving biedt aangename panorama’s en het zou wat tegenwicht geven aan het vele bier. Maar toch is het er nog niet van gekomen. Nu, twee dagen voordat we naar huis wederkeren, verwachten wij ook niet meer dat het nog gaat gebeuren. Gisteravond nog, gingen wij slapen met het idee om vandaag dan misschien toch…? Voor ik er erg in heb sta ik al onder de douche mijn haren in de soppen. En ja, dan ga je dus echt niet meer de douche uit, hardlopen, om vervolgens weer te douchen. Daarbij is het ook al laat. We hebben uitgeslapen. We zijn de laatste dagen niet wakker te krijgen.
De zon schijnt, het belooft een mooie dag te worden. We genieten van een ontbijtje op ons zonovergoten balkon. Een prima start van een vakantiedag. De weersvoorspelling voor de komende drie dagen in Litouwen ziet er goed uit. En vanaf woensdag kunnen we thuis verder aan onze tint werken. We zijn blij.
We huren vandaag fietsen om het eiland te verkennen. Het wordt inderdaad een heerlijke dag. We fietsen door de bossen en langs de duinen. Ademen de dennen- en de zeelucht in. We beklimmen de dode duinen. Deze ooit wandelende duinen worden nu op hun plaats gehouden door vegetatie. Ze bieden toevlucht aan dieren en planten. In de 17de eeuw, toen de bossen op de Koerse Schoorwal ten prooi vielen aan de industrie en de voortdurende militaire campagnes, kwamen de duinen bloot te liggen. Door de Oostzeewind verplaatsten ze zich wel 20 meter per jaar, zodat hele dorpen werden bedolven. Pas in de 19de eeuw, toen er talloze bomen werden aangeplant, kwamen de wandelende duinen tot stilstand. Een prachtige wandeling naar de top met een adembenemend uitzicht.
Na enkele uren zijn we het zat. Na drie weken geringe beweging komt het heuveltje op, heuveltje af fietsen aardig binnen. We zijn kapot en dorstig. Naarmate we Nida steeds dichterbij zien komen, gaan we steeds harder fietsen. Wat voor ons al een reden is om samen in de lach te schieten. Met kramp in onze kuiten en zadelpijn komen we weer in ons dorp aan. Met de namiddagzon op onze snoetjes en een biertje voor ons op tafel, genieten wij na van een heerlijke middag.
Terug in ons appartement beginnen we aan de voorbereidingen voor morgen: inpakken en de route plannen. Na het eten verwennen we onszelf met een zoetje, koffie en thee bij de ‘coffee in’ om de hoek. Daarna is het weer tijd voor het schrijven van ons 21ste reisverhaal.

Zo’n 40 kilometer per fiets.
20 graden.
4 liter bier
1 koffie
1 thee