Woensdag 5 juni 2013

Na 5 dagen in Canada ontvangen wij meerdere berichten van de thuisblijvers. Ze worden ongeduldig. Waar blijven de verhalen? En waar blijven de foto’s? Inmiddels is het dinsdag 4 juni. We hebben er al wat tijd op zitten. Een drukke tijd. Dat is de reden dat het dagboek even op zich wachten. We zitten nu in Ottawa, onze eerste avond in de hoofdstad. De medereizigers zijn allemaal al naar bed. Het was nu eenmaal een vermoeiende dag… Ik begin aan ons reisverslag wetende dat de vermoeiendheid ook snel bij mij zal toeslaan. De thuisblijvers zullen waarschijnlijk nog een extra dag geduld moeten hebben.

En jawel. Vadertje tijd heeft weer toegeslagen. We zijn weer 24 uur verder. Het is woensdagavond 5 juni zo rond 22.30 uur. Hier deel 1 van ons verhaal.

Afgelopen donderdag hebben we een prima vlucht gehad. Mede dankzij patience, trivial pursuit, vijf op een rij (onmogelijk om van een computer te winnen!), diverse tv series en films vloog de tijd (de oplettende lezer herkent hier een woordgrapje…).
Ingrid stond ons op het vliegveld op te wachten. Nadat wij na enige tijd een huurauto tot onze beschikking hadden waar alle bagage van Marja in paste, konden wij eindelijk vertrekken. Ook het starten van een automaat zorgde voor enig oponthoud en hilariteit. Fijn om in dit soort gevallen familie in Canada te hebben die ons uit de brand kan helpen. De rest van de middag die nog overbleef hebben wij bij Ingrid in de zon doorgebracht met een Corona en witte wijn. Een ontspannen manier om de vakantie te beginnen.
Pa en ma hebben een eigen slaapkamer en badkamer tot hun beschikking. Wij slapen op de slaapbank van Natalie en delen met haar de badkamer. Zodra Tom en Natalie van hun werk thuis komen beginnen we aan een heerlijke barbecue, plus nog wat corona ‘tjes. Voldaan sluiten wij de eerste avond in Canada af.

Vrijdag zijn we vroeg wakker. Leve de jetlag! Deze eerste nacht hebben we bijna alle hele uren op de klok meegemaakt. Uiteindelijk zijn we om 5.15 uur uit bed gegaan. Voordat iedereen in huis wakker wordt, hebben wij al gedoucht. Marja staat om 5.30 uur naast haar bed. En dat terwijl zij de illusie had om een lange nacht te kunnen maken.
Ingrid zorgt dat het gezin (Tom, Natalie en Daniel moeten gewoon werken) met een gezonde lunch richting het werk vertrekt en daarna beginnen wij aan het ontbijt. Na het ontbijt pakken we onze spullen weer in en vertrekken we met z’n vijven om 8.00 uur naar de cottage van Tom en Ingrid. Tom en Natalie voegen zich vanavond bij ons en nemen Belle, de hond, mee. De cottage ligt aan Head Lake, op zo’n 2 uur rijden vanaf Toronto. Het is een prachtige omgeving. De meeste eigenaren van de cottages aan het meer zijn van inwoners van Toronto. Ieder weekend en in de zomerperiode komen zij hier voor rust. De cottage beschikt over 4 slaapkamers en twee badkamers. Daarnaast is ook de boathouse ingericht als slaapmogelijkheid, waar Marina en ik nemen dit weekend slapen. Het geruis van de golven en het geraas van de wind zorgt voor rustgevende nachten.

De eerste dagen wordt er ontzettend goed voor ons gezorgd. Niet alleen de koelkast(en!) in Toronto, maar ook de koelkasten op de cottage zijn rijkelijk gevuld. Voor iedere dag een ander merk bier om te proeven! Hoe heerlijk is dat!? En natuurlijk worden wij niet alleen met bier verwend. Ook aan vitaminen geen gebrek. En dit zijn niet van die koelkastjes die wij in Nederland gewend zijn. De koelkasten die hier in huis staan, passen er bij ons niet eens in. De koelkasten moeten wel zo groot zijn om ervoor te zorgen dat alle big size verpakkingen erin passen.
De eerste dag op de cottage zijn we niet heel actief. Helaas zit het weer een beetje tegen. Maar gezien de voorspellingen van donderdag val het juist reuze mee! We zitten wat, drinken wat en kletsen wat. De enige activiteiten die we op dag één ondernemen zijn een wandeling en een partijtje badminton. Ingrid, pa en ma gaan tussendoor op pad voor de laatste benodigde boodschappen. Op het menu vanavond staat kip op bierblik, uiteraard van de barbecue. We eten binnen aangezien het inmiddels is gaan regenen. Daarbij sluiten we hiermee ook aan bij de Canadese gewoonten. Ze koken veelal buiten, maar eten de maaltijd vervolgens altijd binnen op. We hebben in ieder geval heerlijk gegeten. Marja heeft het recept al in de e-mail. Vanavond hebben we geen energie meer voor de disco. We liggen rond middernacht op bed. De jetlag speelt ons nog deels parten.

Zaterdag zijn de weersvoorspellingen niet zo denderend. We worden nog in de zon wakker,maar de grijze lucht is al in aantocht. Natalie is geen ochtendmens en als gevolg hiervan ontbijten we deze ochtend met z’n zessen. Gelukkig is ze wel op tijd wakker voor de eerste activiteit van vandaag: een tochtje met de motorboot van Tom. We cruisen over het meer en varen over de rivier. Met een snelheid van 75 km per uur doorkruisen we het meer. Het is maar goed dat Marja op de cottage is gebleven. Na de boottocht rijden we met z’n zevenen (inclusief Teka, het buurmeisje) naar Fenelon Falls. Hier slenteren we door de winkelstraat, lopen we langs de sluizen en eten één van de lekkerste ijsjes die ik ooit heb gegeten!
Weer bij de cottage aangekomen drinken we weer wat, kletsen weer wat, zitten aan het meer en springen op de trampoline. Marja heeft even moeten oefenen, maar uiteindelijk is het ook haar gelukt om los van de trampoline te komen. En ze heeft niets gebroken. In de avond eten de buren (Peter, Caroline en Teka) met ons mee. Zij bezitten het stuk land naast Ingrid en zijn momenteel bezig met de bouw van een nieuwe moderne cottage. Het wordt een gezellige en drukke avond. Na het eten spelen we een Canadese variant van Jokeren, wat meer lijkt op ons klaverjassen. Het wordt weer wat later. De jetlag is weg!

Zondag is alweer de laatste dag op de cottage. Ons voornemen om de ochtend te beginnen met een rondje hardlopen is ook vandaag niet uitgekomen. We hebben er nog even geen kracht voor. De zon laat ons ook vandaag in de steek. Dus het zonnen kunnen we op onze buik schrijven, evenals het tuben en waterskien. We besluiten dan ook maar om twee dorpjes in de omgeving te verkennen. Helaas blijkt daar niet veel te beleven. Dit zal mede komen door het feit dat het dorpen (enkele straten) zijn en het vandaag zondag is. Kinmount en Minden zijn een lang bezoek niet echt waard. Dus we keren weer terug bij de cottage voor een korte wandeling rond het meer, drinken, kletsen, relaxen en eten. Tom en Natalie moeten vanavond weer om 18.00 uur vertrekken richting Toronto, dus we eten vroeg. Zodra het eten is verteerd en de boel is opgeruimd drinken wij nog wat en gaan ook niet te laat naar bed. We willen morgen vroeg naar Kingston vertrekken aangezien ons een autorit van zo’n 4 uur te wachten staat. Het is jammer dat er een eind is gekomen aan de gezellige tijd op de cottage, maar er staan ons nog twee weken lang avonturen te wachten.