Donderdag 6 juni 2013
06 Juni 2013 | Canada, Ottawa
De eerste week zit erop. En we hebben elkaar nog niet in de haren gevlogen. Maar er zijn nog twee weken te gaan, dus wie weet. Wat Marina en mij wel opvalt is dat pa en ma dingen al gauw ‘raar’ vinden. Of Pim weet zaken nogal eens leuk te omschrijven als ‘ouwe meuk’. Maar ze hebben het wel naar hun zin. Denken we. Voor al onze aanhang hierbij deel 2 van ons dagboek.
Maandagochtend zijn we vanaf de cottage vertrokken en naar Kingston gereden. Zondagavond heeft Ingrid nog overwogen om een paar dagen met ons mee op reis te gaan, maar ’s ochtends ziet zij hier toch van af. Haar gezin heeft haar nodig en de familie uit Nederland heeft haar volledig uitgeput. We hebben allemaal slecht geslapen en zijn vroeg wakker. Na wederom een heerlijk ontbijt nemen wij voorlopig afscheid. Om 9.00 uur beginnen wij aan onze reis in kleiner gezelschap. We besluiten de toeristische route naar Kingston te pakken waardoor we, inclusief stops, zo’n 5 uur voor de rit moeten uittrekken. Gelukkig is het een mooie route. Veel groen en veel kleine dorpen. We zijn blij met ons navigatiesysteem, maar kunnen haar ook af en toe wel uit het raam gooien. De aanwijzingen zijn niet altijd even helder. Zij heeft deze eerste week meerdere scheldwoorden naar haar hoofd gekregen, maar we noemen haar Toos.
De stad Kingston was korte tijd de hoofdstad van Canada, namelijk van 1841 tot 1843. In 1857 heeft koningin Victoria vervolgens Ottawa tot nieuwe hoofdstad uitgeroepen. De mensen in Kingston zijn nooit helemaal over deze dwaasheid van de koningin heen gekomen. Kingston heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1673. Het is een universiteitsstad en wij hebben ons laten vertellen dat mede hierdoor (en door de toeristen) Kingston het meeste aantal restaurants heeft per gemiddelde inwoner van heel Canada. Daarnaast is het een stad waar veel ouderen naartoe trekken om van hun pensioen te genieten. We genieten van een vette ruime lunch en krijgen een rondleiding in het stadhuis. En na het inchecken lessen we onze dorst met bier en cocktails op het dakterras bij een trendy bar/restaurant in het centrum van de stad. Een boottocht op de Thousand Islands komt gezien de vertrektijden niet lekker uit. Het is nog geen hoogseizoen, dus ze varen niet heel vaak op een dag. Na een tochtje heen en weer met de pont belanden we bij Milestone’s bar en restaurant. We hebben geen energie meer voor een nachtmutsje dus we gaan vroeg naar onze kamers van het Frontenac Club Inn. Dit hotel beschikt over 15 sfeervolle kamers (de ‘ouwe meuk’) in een voormalig bankgebouw. Alle kamer zijn verschillende ingericht en voorzien van alle luxe. We hebben heerlijk geslapen!
Dinsdag zetten we om 6.30 uur de wekker om stipt 7.30 uur aan de ontbijttafel te kunnen aanschuiven. Het ontbijt vandaag bestaat uit yoghurt met aardbeien en een warme wafel met vruchten. Voordat we inchecken willen we een kijkje nemen achter het stadhuis waar volgens onze reisgids een kleurrijke farmers’ market te vinden is. Het is maar goed dat we daar niet speciaal onze wekker voor hebben gezet - de markt start om 6.00 uur – want de markt stelt weinig voor. We keren snel weer om richting hotel om uit te checken en rijden daarna naar Fort Henry. Deze vesting aan de oostrand van de stad is gebouwd tijdens de oorlog van 1812 en werd later versterkt om stand te kunnen houden tijdens een eventuele Amerikaanse invasie. Om 10.45 uur zijn wij getuigen van het hijsen van de vlag en daarna bekijken wij de diverse vertrekken. Ondertussen lopen en allemaal soldaatjes rond die aan het oefenen zijn met marcheren en nog meer van dat soldatengedoe. Na dit bezoek rijden we in één ruk door naar Ottawa. Ottawa, de stad zonder roemrijk verleden, werd lange tijd als muurbloempje gezien. Het leukste in Ottawa is de trein naar Montreal, werd altijd gezegd. De laatste jaren heeft de stad dit imago steeds meer weten af te schudden en is de stad veranderd in een groene metropool met een hoge levensstandaard. Wij voelen ons meteen thuis wanneer we de stad binnenrijden. Een echte stad! Veel hoge kantoorgebouwen, restaurants, bars, en winkels. Heerlijk.
We genieten van een lekkere lunch in Sparks Street en slenteren door de stad om de sfeer te snuiven. We passeren ook Parliament Hill; een bezoek stellen we uit tot morgen. Wel lopen we binnen bij de Notre Dame Basilica, de oudste kerk van Ottawa (1890). Het is een prachtige kerk. De foto zegt zeker genoeg. Via de Byward market lopen wij terug naar de parkeergarage waar we de auto pakken om naar onze accommodatie te gaan. Om 16.30 uur hebben we het drukke verkeer doorstaan en staat de assistent ons op te wachten. Na een rondleiding door het appartement gaan we gezellig met z’n vieren boodschappen doen. Nou ja, gezellig. Boodschappen is een activiteit die je normaliter niet met z’n vieren doet. Het werkt namelijk niet met z’n vieren. Iedereen vliegt een andere kant uit, we moeten bepalen wat we eten, discussies worden gevoerd, we raken elkaar kwijt raken in de paden; een hele toestand. Maar het lukt ons met tassen vol de winkel uit te stappen. Om vervolgens nog twee blocks (ze rekenen hier in blocks, geen minuten) verder te lopen voor een bierstore. Met nog meer tassen vol sjouwen we ons een breuk 10 blocks terug naar het appartement. Aan eten en drinken vanavond geen gebrek. We verzorgen ’s avonds samen het diner en verwerken wat we vandaag allemaal hebben meegemaakt. Reizen is een vermoeiende bezigheid, dus belanden we wederom vroeg in bed. Rond 22.30 uur gaan bij ons de lichten uit. Zodra pa op bed ligt, hang ik de verjaardagsslingers op en hou ik het ook voor gezien. Morgen staat weer een lange dag op ons te wachten.
Maandagochtend zijn we vanaf de cottage vertrokken en naar Kingston gereden. Zondagavond heeft Ingrid nog overwogen om een paar dagen met ons mee op reis te gaan, maar ’s ochtends ziet zij hier toch van af. Haar gezin heeft haar nodig en de familie uit Nederland heeft haar volledig uitgeput. We hebben allemaal slecht geslapen en zijn vroeg wakker. Na wederom een heerlijk ontbijt nemen wij voorlopig afscheid. Om 9.00 uur beginnen wij aan onze reis in kleiner gezelschap. We besluiten de toeristische route naar Kingston te pakken waardoor we, inclusief stops, zo’n 5 uur voor de rit moeten uittrekken. Gelukkig is het een mooie route. Veel groen en veel kleine dorpen. We zijn blij met ons navigatiesysteem, maar kunnen haar ook af en toe wel uit het raam gooien. De aanwijzingen zijn niet altijd even helder. Zij heeft deze eerste week meerdere scheldwoorden naar haar hoofd gekregen, maar we noemen haar Toos.
De stad Kingston was korte tijd de hoofdstad van Canada, namelijk van 1841 tot 1843. In 1857 heeft koningin Victoria vervolgens Ottawa tot nieuwe hoofdstad uitgeroepen. De mensen in Kingston zijn nooit helemaal over deze dwaasheid van de koningin heen gekomen. Kingston heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1673. Het is een universiteitsstad en wij hebben ons laten vertellen dat mede hierdoor (en door de toeristen) Kingston het meeste aantal restaurants heeft per gemiddelde inwoner van heel Canada. Daarnaast is het een stad waar veel ouderen naartoe trekken om van hun pensioen te genieten. We genieten van een vette ruime lunch en krijgen een rondleiding in het stadhuis. En na het inchecken lessen we onze dorst met bier en cocktails op het dakterras bij een trendy bar/restaurant in het centrum van de stad. Een boottocht op de Thousand Islands komt gezien de vertrektijden niet lekker uit. Het is nog geen hoogseizoen, dus ze varen niet heel vaak op een dag. Na een tochtje heen en weer met de pont belanden we bij Milestone’s bar en restaurant. We hebben geen energie meer voor een nachtmutsje dus we gaan vroeg naar onze kamers van het Frontenac Club Inn. Dit hotel beschikt over 15 sfeervolle kamers (de ‘ouwe meuk’) in een voormalig bankgebouw. Alle kamer zijn verschillende ingericht en voorzien van alle luxe. We hebben heerlijk geslapen!
Dinsdag zetten we om 6.30 uur de wekker om stipt 7.30 uur aan de ontbijttafel te kunnen aanschuiven. Het ontbijt vandaag bestaat uit yoghurt met aardbeien en een warme wafel met vruchten. Voordat we inchecken willen we een kijkje nemen achter het stadhuis waar volgens onze reisgids een kleurrijke farmers’ market te vinden is. Het is maar goed dat we daar niet speciaal onze wekker voor hebben gezet - de markt start om 6.00 uur – want de markt stelt weinig voor. We keren snel weer om richting hotel om uit te checken en rijden daarna naar Fort Henry. Deze vesting aan de oostrand van de stad is gebouwd tijdens de oorlog van 1812 en werd later versterkt om stand te kunnen houden tijdens een eventuele Amerikaanse invasie. Om 10.45 uur zijn wij getuigen van het hijsen van de vlag en daarna bekijken wij de diverse vertrekken. Ondertussen lopen en allemaal soldaatjes rond die aan het oefenen zijn met marcheren en nog meer van dat soldatengedoe. Na dit bezoek rijden we in één ruk door naar Ottawa. Ottawa, de stad zonder roemrijk verleden, werd lange tijd als muurbloempje gezien. Het leukste in Ottawa is de trein naar Montreal, werd altijd gezegd. De laatste jaren heeft de stad dit imago steeds meer weten af te schudden en is de stad veranderd in een groene metropool met een hoge levensstandaard. Wij voelen ons meteen thuis wanneer we de stad binnenrijden. Een echte stad! Veel hoge kantoorgebouwen, restaurants, bars, en winkels. Heerlijk.
We genieten van een lekkere lunch in Sparks Street en slenteren door de stad om de sfeer te snuiven. We passeren ook Parliament Hill; een bezoek stellen we uit tot morgen. Wel lopen we binnen bij de Notre Dame Basilica, de oudste kerk van Ottawa (1890). Het is een prachtige kerk. De foto zegt zeker genoeg. Via de Byward market lopen wij terug naar de parkeergarage waar we de auto pakken om naar onze accommodatie te gaan. Om 16.30 uur hebben we het drukke verkeer doorstaan en staat de assistent ons op te wachten. Na een rondleiding door het appartement gaan we gezellig met z’n vieren boodschappen doen. Nou ja, gezellig. Boodschappen is een activiteit die je normaliter niet met z’n vieren doet. Het werkt namelijk niet met z’n vieren. Iedereen vliegt een andere kant uit, we moeten bepalen wat we eten, discussies worden gevoerd, we raken elkaar kwijt raken in de paden; een hele toestand. Maar het lukt ons met tassen vol de winkel uit te stappen. Om vervolgens nog twee blocks (ze rekenen hier in blocks, geen minuten) verder te lopen voor een bierstore. Met nog meer tassen vol sjouwen we ons een breuk 10 blocks terug naar het appartement. Aan eten en drinken vanavond geen gebrek. We verzorgen ’s avonds samen het diner en verwerken wat we vandaag allemaal hebben meegemaakt. Reizen is een vermoeiende bezigheid, dus belanden we wederom vroeg in bed. Rond 22.30 uur gaan bij ons de lichten uit. Zodra pa op bed ligt, hang ik de verjaardagsslingers op en hou ik het ook voor gezien. Morgen staat weer een lange dag op ons te wachten.
-
07 Juni 2013 - 14:43
Cees:
Dear D&M,
"Ouwe meuk": het is zeker flauw om te vragen of er veel spiegels hingen in de hotelkamer van Pim & Marja?
Ben benieuwd of jullie nog wat tegenkomen van de Six Nations, die immers in die streek ruim aanwezig waren en in de Frans/Engelse oorlog nogal al eens wisselden van richting. Een soort Toos eigenlijk ...
Liefs,
Cees -
07 Juni 2013 - 19:11
Von:
Hallo allen,
Allereerst Pim nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, en jullie met Pim! Wat geweldig om deze verhalen te lezen. Zo zijn wij er ook een beetje bij. Het is hier deze week lekker warm buiten, iedereen is dan ook een stuk vrolijker!
Voor mij is het vanaf morgen helemaal warm! In Marmaris is het 34 graden. Heeeeerlijk!!
Morgenochtend om 10.45 uur gaan Lo en ik vliegen. We hopen niet te veel mee te krijgen van de onrusten in Turkije. Ik denk dat het in de badplaatsen wel meevalt.
Ik heb gisteren weer een borstonderzoek gehad, inclusief foto's, echo's en puncties! Vanochtend de uitslag, gelukkig was alles goed! Dus met een gerust hart op vakantie!
Ben bang dat ik jullie verhalen in Turkije niet kan lezen op mijn IPhone. Jammer!
Ik ga zo m'n koffer pakken.... ik doe maar twee maten kleding in mijn koffer, want een hele weel all inclusive ......
Wim en Wendy zijn toevallig vorige maand in datzelfde hotel geweest. Wat een toeval.
Wendy was afgevallen, want ze had alleen veel fruit en salades gegeten, maar ik ben bang dat mij dat niet gaat lukken. Al die buffetten, met taarten .... mmmmmmm
Ik wens jullie nog heeeel veel plezier in Canada, doe de familie die je tegenkomt de groeten van mij.
Leuk ook de foto's van jullie. Mijn reisverhaal van Turkije kan ik alvast vertellen. 's Ochtends een bedje scoren, eten, zonnen, lezen, eten, zonnen, zwemmen, eten en misschien nog een marktje bezoeken ;)
Ik zie met belangstelling jullie volgende reisverslag tegemoet. Groetjes!!!! -
07 Juni 2013 - 23:37
Raymond:
Zo, ook gelijk deel 2 maar even gelezen, anders komt er weer weinig van. Zo te lezen maken jullie weer een mooie reis. Leuk hoor! Houden jullie wel wat centjes over voor de terugreis?! Want met al die lekkere lunches, diners en vele soorten biertjes zouden jullie misschien wel eens wat moeten bijbetalen op het vliegveld.... whaha....
Nee, hoor, grapje.... Geniet er maar lekker van! Jullie verdienen het!
Groetjes... xxx
Oh, en nog gefeliciteerd met pa! -
08 Juni 2013 - 00:04
John:
Ouwe meuk is toch gelijk aan wat ze in Frankrijk zeggen " sober maar doelmatig" . We zijn allemaal een beetje verwend in Nederland met riverdale en riviera maison. De fotos van de sombrero party van PIM waren ook leuk. Jullie Eten en drinken er goed van. Niet vergeten in Montreal broodje smoked meat te eten. Gewoon fuck the recessie zoals we hier in nootdorp zeggen. Tot het volgende verslag. Gr John en kathinka -
08 Juni 2013 - 11:01
TOOS !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:
Terwijl ik geniet van de reisverslagen bekruipt me een beetje het gevoel van een soort van jaloers zijn. Maar daar is helemaal geen reden toe. Ik lees dat ik gewoon mee reis met jullie. Weliswaar wordt ik zo nu en dan uit het raam geslingerd maar na spijt weer opgeraapt en zijn jullie toch wel dankbaar met al mijn goede raadgevingen.
Tja en dan nog wat verlate verjaardagswensen voor Pim en een ieder van jullie. Wij gaan vandaag ook iets dorps ondernemen. We hebben hier de wielerronde met als kers op de taart een braderie. Een mens kan maar boffen toch?
Kijk met plezier uit naar het volgende verslag, zodoende hebben wij toch ook een beetje vakantie op een verre bestemming.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
