Donderdag 6 september 2012

IJsland, omgeving Hveragerdi – donderdag 6 september 2012

Het was weer een heerlijke en gezellige dag vandaag. De dag begon met zonneschijn. Onze dag kon toen eigenlijk al niet meer stuk. Het leven is nu eenmaal veel mooier als de zon schijnt. De afgelopen dagen wisselen de enorm natte dagen de zonnige dagen af. Dus wij gaan ervan uit dat het morgen weer pijpenstelen zal regenen. Dan kan het alleen nog maar meevallen.

Vandaag gaan we voor de “gouden cirkel”. Dit is de toeristische trekpleister van IJsland en het rondje wat alle toeristen maken. Ook de toeristen die alleen in Reykjavik verblijven. De “gouden cirkel” bestaat uit Pingvellir Nationaal Park, de Geysir en de Gullfoss.
We zijn de ochtend begonnen in het Pingvellir Nationaal Park waar we gisteren hebben gesnorkeld. Pingvellir is sinds 1930 een nationaal park en opgenomen op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Het park maakt deel uit van een 6 kilometer brede en 40 kilometer lange verzakking, die in het oosten en westen wordt begrensd door kloven en scheuren en in het zuiden door het Pingvallavatn (het grootste meer van IJsland). Pingvellir toont op een heel mooie manier de Midden-Atlantische breuk. Het is de geologische grens russen het Noord-Amerikaanse en het Europese continent. We hebben de breukvlakken gezien. Dat is best een vreemd idee.
Pingvellir is niet alleen bekend vanwege de natuur, maar ook doordat hier in het jaar 930 voor de eerste keer het Alping, de volksvertegenwoordiging, bijeenkwam. De laatste 150 jaar is Pingvellir tot een nationaal symbool uitgegroeid. Veel belangrijke historische gebeurtenissen speelden zich hier, waar eens de republiek IJsland geboren werd, af. Veel tastbare herinneringen aan het oude Alping zijn de afgelopen jaren echter verdwenen.
Wij maken een wandeling door het park en stoppen daarbij ook nog even bij de Silfra kloof waar we gisteren het water in zijn gegaan. Een nieuwe groep snorkelaars en duikers staat net op het punt het water in te springen. Dat brengt bij ons de ‘herinneringen’ terug van onze tocht.
De tweede stop van onze “gouden cirkel” is de Geysir. De Geysir is de bekendste springbron van IJsland en misschien wel van de hele wereld. Naar hem zijn alle andere geisers in de wereld, inclusief keuken- en badgeisertjes, genoemd. Helaas doet de Geysir het al tijden niet meer zo goed. In de afgelopen eeuw hebben gretige toeristen grind in de mond gegooid om het waterniveau te verlagen en een uitbarsting te forceren, maar dit lijkt de zaak er alleen maar moeilijker op te hebben gemaakt. Vroeger spoot hij ieder halfuur een waterstraal van 40 tot 60 meter omhoog, soms minutenlang.
Gelukkig doet de Strokkur het nog wel. Deze produceert iedere 5 minuten een waterstraal van 10 tot 30 meter hoog. Wij hebben de uitbarsting een paar keer mee mogen maken. Helemaal leuk om te zien. Daar kunnen we uren naar kijken. Veel toeristen staan gewapend met fototoestel en videocamera klaar om op het juiste moment het knopje in te drukken. Ook daar kunnen we uren naar kijken. Gelukkig voor hen (en ons) komt er elke 5 minuten een nieuwe kans.
Geysir en Strokkur maken deel uit van een geothermisch actief gebied met stomende gaten en glinsterende, veelkleurige modderformaties. We hebben een rondje gelopen om dit natuurverschijnsel in ons op te nemen. We hebben al meerdere geothermisch actieve gebieden gezien, maar het blijft fascinerend. Het zal ongetwijfeld enige tijd duren voordat we weer zoiets kunnen zien.
Na een bakje koffie/thee en een ENORME carrotcake zijn we doorgereden naar het laatste onderdeel van de “gouden cirkel”, de Gulfoss. Voor velen de grootste attractie van dit cirkeltje. De Gulfoss is een oorverdovende dubbele waterval, waar de Hvita rivier 32 meter omlaag stort in een 2,5 kilometer lang ravijn. Het water valt in twee trappen die haaks op elkaar staan. Helemaal leuk omdat je ook bij deze waterval tot op een steenworp afstand kan komen. Het neerstortende water (zo’n 130 m3 per seconde) blaast enorme wolken fijne nevel omhoog. Gelukkig staat de wind gunstig en houden we het redelijk droog. De waterval dankt zijn naam (‘gouden waterval’) aan de regenboog die in combinatie met de zon en de nevelwolken zijn gezicht laat zien. We hebben de afgelopen weken al ontelbare regenbogen gezien, maar hier laat de zon verstek gaan.
Wanneer de “gouden cirkel” erop zit, rijden we richting Hveragerdi. Maar eerst stoppen we in Selfoss bij de plaatselijke bibliotheek waar wij gebruik kunnen maken van wifi. Zoals jullie inmiddels hebben gemerkt, hebben we daar de afgelopen 4 reisverslagen en foto’s kunnen publiceren. Dat geeft jullie, onze trouwe lezers, weer wat stof om door te nemen.
Om 18.00 uur zijn we terug in Casa Debby & Marina. Aangezien we nog steeds carrotcake eten, besluiten wij het diner over te slaan. Wat fruit en een crackertje zijn voldoende om de avond door te komen. Inmiddels is het 22.00 uur en gaat het licht wel bijna uit. Het was een leuke, maar lange dag. Het verhaal is geschreven, de foto’s zijn geselecteerd, Isabel Allende is bijna uit, Caesar & Cleopatra is gespeeld…. Op naar de dag van morgen.

Liefs, Marina en Debby